Vecihi Timuroğlu bu kitabında; resmi ideolojiye karşı çıkan, egemen sınıfların güçlerini sarsan, faşist iktidarlarla onların arkasındaki para babalarına direnen, salt doğru bir düşünceyi, akıl ve bilimi savunan, kutsalı sorgulayan, resmi görüşün ölüm yolculuğuna çıkardığı soylu kişileri anlatıyor. Kitapta; Düşüncenin ve düşünürün onurunu yaşamdan üstün tutan Sokrates, Ene'l Hak demesi bahane edilerek katledilen Hallac Mansur, Baskın rejime karşı direnme şiiri yazarak dik duran Pir Sultan, Baba İshak hare

() Ahmed Arifi kendine özgü kılan, seçtiği bu çileli yoldur. 2 Haziran 1991 günü öldüğünde, arkasında, on dokuz şiirden oluşan büyük bir kalıt bırakıyordu. Diyarbakırın sesini, Anadolu Türkçesinin sesine katan Ahmed Arif, kendine özgü gizli müziğiyle, ödün vermez toplumsalcı dünya görüşüyle, korkularıyla, kuşkularıyla, yiğitlikleri besleyen coşkusuyla, eşsiz lirizmiyle, şiirimizin altın halkalarından biri olarak her zaman saygı görecektir. Ahmed Arif, şiirleriyle, salt mazlum halkların, ezilmiş insanların,