Bir şiir ve felsefe klasiği. Türlü türlü yollardan gider insan. Novalis'in Sais Çırakları adlı şiirsel ve felsefi romanı, insanın doğayı anlama ve doğayla ilişkilenme çabasına yönelik bir yol/yolculuk niteliğindedir. Sais şehrine yol alan çıraklar doğanın işleyişindeki, kökenindeki, temelindeki gizemli ilkeleri ve insanın doğayla kurduğu muhtelif ilişkileri keşfetme uğraşındadır. İlk bakışta oldukça soyut, farklı sesler bir araya geldikçe hayli somut bir portre ortaya çıkar. Paul Klee ile Novalis'in yoll

Novalis bu ünlü eserini ruhun akustiği diye betimler ve bu roman mavi bir çiçeğin tüm romantik gizemlerini içerir. Yirmi yaşındaki delikanlı Heinrich, bir gece rüyasında mavi çiçeği görür. Açık mavi renkteki bu çiçek delikanlıya doğru eğilince yapraklarının arasında beliren zarif kız yüzünün kendisinde yarattığı olağanüstü hislerle dolan delikanlının, artık en büyük arzusu bu çiçeğe kavuşmak olur. Annesiyle birlikte çıktıkları yolculukta karşılaştıkları kişiler onun ruhunu aşka ve sevgiye hazırlar. Sanatçın

Novalis için felsefe bir yurt özlemidir. Felsefe her yerde evinde olabilme isteğidir. Böyle bir filozof olarak doğmuştu Novalis. Nesneleri, sebepten sebebe el yordamıyla ilerleyip bir ip merdiveniyle derine inercesine incelemek tarzındaki eğilimi, onu filozof kılan asıl şeydi. Nesnenin dış yüzüne takılı kalmak, onun için iyiden iyiye imkânsızdı; görünmez bir madde, onun zekâsını her yerde en içlere doğru yöneltiyordu. Böylece filozoftu, her zaman, her an, bütün gücüyle, insan olduğu kadar; bu nedenle de sav