Âşık Veysel… Anadolu toprağından yeşermiş eşsiz bir gönül adamı. Acının toprağıyla yoğrulup hikmet kapısının eşiğine oturmuş söz ehli. Tabiatı, toprağı, karıncayı, dostu, aşkı, vatanı kendisine özgü söyleyiş tonuyla yeniden yoğurmuş halk ozanı. Sazıyla sözüyle Anadolu onda birleşti. Sevgi bir insanlık ideali oldu Âşık Veysel’in şahsında. Gözlerini kaybetti fakat neredeyse herkes onun gözü oldu. Sinan Yağmur, Âşık Veysel’i , ömrünü kuru kronolojiyle değil unutulmaz kesitlerle yeniden canlandırıyor. Onu be

Edebiyatımızda ilklerin kitabı özelliği taşıyan Aşkın Gözyaşları kitaplarının da satır aralarında olmayan, kalpten kaleme gelip de kâğıda dökülmeyen yaşanılanların yazıldığı ilk kalem arkası kitap da Aşkın Gözyaşları Şems kitabına nasip oldu. Yazılmadan önce, yayınlanırken ve yayınlandıktan sonra nelerin yaşandığını kitabı okudukça hayatlarına dokunan Şems âşıkları ile paylaşmak istedik. Haddizatında hepimizin hayatında, yaşarken göz önünde olan kadar belki de daha çok, daha derin göz arkasında, gerilerde

Bana, Sen kimsin? diye sormayın. Ömrü azıcık kalmış bir hiçim. Hiçbir şeyim ben. Yürek vermediğiniz, ta içinize erişemez. İnsanlara baktım ki her biri kendine bir sevgili edinmiş. Kimi kadın, kimi erkek... Bazısı nefs, heves, bazısı da mal, şöhret peşinde. Herkes sevgilisini karanlık bir kuytuya bırakıp geri dönüyor. Düşündüm Kendime öyle bir sevgili bulayım ki, hayatımda ve sonrasında benimle olsun. Ömrüm, özüm ve sözüm üç aşk üzerine örüldü: Allah, Peygamber ve annem. Ve bana kendini üç kelimeyle anlat d

Zulüm gücü elinde bulunduranın yaratılanlara haksızlık etme hakkını kendinde görmesidir. Alnı secdeye değip de yüreği adalete değmeyenlere inat, dilinden zikir düşmeyip de eliyle saltanat kuranlara rağmen Muhammedî duruş gösterip mazlumların sesi, güvenci olmanın yiğitlik meydanıdır Kerbela. Bugün Kerbela'yı doğru okuyamadığımız meseleyi bir halifelik ısrarı diye anladığımız için imanımız kısır kalmıştır. Hz. Muhammed'i (sav), Ali'nin (kv) yolunu ve Hüseyin'in (ra) direnişini derinden anlayamadığımızdandır

Yıldızlar vardır, hem yolunuzdur hem ışığınız. Önce kâfir Ömer, sonra hidayet... Nihayetinde Hak ile batılı ayıran Faruk. Adaletin yeryüzündeki sesi! Kalbine Allah korkusundan başka hiçbir korkuyu almayan bir yiğittir Hz. Ömer. Nasıl bir gençlik? Nasıl bir öğretmen? Bu soruları cevabını Hz. Mus'ab b. Umeyr verecek bize harf harf, kandan yazılan kelimelerle. İkinci Yusuf diye anılan Musab'ın gençliğinde kendi gerçeklerimizi arayacağız. Ve yalnızlığımıza sesiyle, nefesiyle konuk olacak bir arayış ve adanış ad

Açlığı doyuran açığı giydiren adalettir. İnsanlar sadece adalet ister. İslam hukukunun en büyük bilgesi olarak anılan ve Müslümanlarca en çok tabi olunan Hanef i mezhebinin kurucusu İmam-ı Azam Ebu Hanife hakkında şimdiye kadar yazılmış en detaylı roman. Ebu Hanife hak ve adalet adına ömrünü kan ve gözyaşıyla şehadet defterine yazdırmıştır. Her zaman makamı, şöhreti ve haksız serveti elinin tersi ile iten cesur bir ses olmuştur. İslam dininin sevilmesinde ve yayılmasında gönüllere Kolaylaştırınız, zorlaş

Bugüne, yarına, hayata ve dünyaya Yunusça bakmaya ne çok ihtiyacımız var Ne hikâyeler yazıldı benim için, ne şiirler okundu adıma. Sözler söylendi, fetvalar mühürlendi namıma Her yazan kendince bir Yunus hayal etti, kâh âşık Yunus diye anılır oldum, kâh miskin Yunus diye okunur oldum. Kimi şiirlerime tahammül gösteremedi. Kimi ayrılık gayrılık aradı kanımdan cana gelen kelimelerde. Ne âşık Yunus'um, ne de miskin bir derviş. Herkes kendince bir isim verdi ömrüme. Oysa ben Tapduk'un Yunus'uyum. Herkes bin

Şems'in o son mektubu sonrası ne vakittir baygın hâlde yattığını bilmeyen Mevlana, yatağın içinde doğrulur. Kurumuş bir dal gibi düşer yana kolları. Avucundaki mendile bakar, Şems'in kan izleri hâlâ tazedir zümrüt yeşili mendilin ucunda. Yusuf gibi kuyuya mı attılar seni, güneşi gökten koparıp hançerleyenler kim? Bu nasıl sır, adım atanın göğe yükseliyor feryadı. Bu nasıl bir gömlek, kim giyse gözlerine kan iniyor. Kendine gelen Mevlânâ bir nara atar: Allah'ım, acılarımı örtme! Bu aşkı, bu dostluğu bize

Yedi eşkıya, yedi hançer, yedi oluk kan. Aşkın güneşinden ateş yerine kan akmıştır bu defa. Akan kanları ile bir mektup yazmıştır Mevlânâ'sına: Hamuşum! Ey benim yüreğimin içi! Ah aşkın gözyaşlarını akıtan can dost! Bu mektubumun sana geldi¤inde bilesin ki; Başımı kesip kör kuyuya atsalar. Şah damarımdan oluk oluk kanı akıtsalar, dokuz yurda tenimi lime lime dağıtsalar, yedi çakal sürüsü vücuduma saldırsalar kırmazdı acılar beni, yorardı belki teni. Özümsün, özümle ararım Mevlânâ'm seni. Şems'in kurban ols

Islak harflerle konuş benimle sevdiğim Ben sende en çok hüznü sevdim Uzaklığı ayrılığın mesafesi bilirdim, meğerse ucu kapanmayan uzaklıklar yakınlıktan doğarmış. Aşk uzaklıktır, ölüm ise yakınlık. Aşk ile ölüm arasındaki perdenin adıdır hüzün. Ve her aşığın hüzünden geçen hazin bir hikâyesi vardır. Kirletilen bir aşkı ancak hüzün temizler. Sürekli sorgu ve hesaplaşmaya dönen bir evliliği hüzün yanığı teselli eder. Aşk. Ayrılık. Yalnızlık. Yoksulluk. Ölüm. Hüzün yangınlarının beş mevsiminden günümüz insanla

Ey aşk! Bu nasıl bir sır? İçine giren tufan oluyor. Bu nasıl bir hırka? Kim giyse aşk sarhoşu olup çıkıyor. Aşkın çilesini küçümsediğiniz an içinizdeki cehennem büyür. Aşkın çilesiymiş aşka dayanak olan. Yeter ki yan! Dumanın bulut olur. Yeter ki yak! Ummanlar kazan olur. Nerede ateş, orada su! Nerede su, orada ateş! Ne tuhaf kimya! Ben, Kimya. Ben Rabbime âşık bir garip kul. Ben, Mevlânâ'nın ci¤erparesi Kimya. Ben dünyanın anlamamakta ayak dirediği ve yüre¤ine parmak sayısınca kişinin agâh olduğu Tebrizli

Ben babam İbrahim'in duasıyım. Annem Hacer'in rüyasıyım. (Hz. Muhammed s.a.v.) İbrahim tevhit rehberi, İbrahim tedebbür. İçindeki putu devirmeden başkasının putlarını deviremezsin. Hacer tevekkül, Hacer teşekkür. Kâbe mi ona komşudur, o mu Kâbe'ye? Kalbini Kâbe edenler bilir. İsmail teslimiyet, İsmail terbiye. Bazen bir bıçak öğretir sadakati, ne kadar keskinse o kadar güzel. Lebbeyk, Allahümme Lebbeyk! diye yankılanıyordu aşkın kıblegâhı Kâbe... Cenabı Allah, köle diye küçümsenen bir kadının kendisine ola

Yayımlandığı 2010 yılından bu yana en çok okunan kitaplar sıralamasında ilk sırada olan ve milyonlar satan Aşkın Gözyaşları serisi tek cilt halinde okuyucusuyla yeniden buluşuyor. Kanser olduğumu duyduğumda yıkılmadım çünkü gece gündüz Kur'an-ı Kerim meali ve Aşkın Gözyaşları -Şems Tebrizi'yi okudum. - Murat Göğebakan Cezaevine düştüğümde dost olarak sığınıp okuduğum, okudukça ferahladığım Aşkın Gözyaşları -Mevlana kitabıydı. - Aziz Yıldırım Gençlerimize Şems'i ve Mevlana'yı Aşkın Gözyaşları kitapları

Sanırlar ki susmak dilin işidir. Oysa susmak, ateş çemberinde, acıların kıyısında, kahır ve dil yarasında, çiğ yüreklerden sana gelen tufanda, yüreğinin sahibine içine attıklarını yudum yudum sunmaktır Susmak her kişinin değil, dili dudağı ah rengine boyanmış yüreğin işidir. Hamuş olan küskün aşka değil, suskun aşka talip olur. Hani yandıkça içersin, içtikçe daha çok susarsın ya, işte bu susuzluğun adıdır hamuş olmak. Harflerden yola çıkarak yüreğini harfsiz, alfabesiz bir çığlığa yatırmaktır susmak Ha; Hal

Her kalp bir mağaradır; bazen güneş görmemiş ebrulî bir hüzün renginde, bazen de ateşine rüzgâr değmemiş kurşunî kül renginde... Kuldan küle varan bir hikâyedir hayat, kimsenin göremediği bir yangın yeridir yürek... Başlamadan biten baharlar yaşar insan. Henüz yolun başında solup giden yapraklardır çektiğimiz acılar... Kan gölünde hüzün gözyaşlarımızla durulanırız hayatı anlamak için. Önce sancı, sonra arayış, nihayetinde matem-i vuslattır âşıkların yazgısı... Hüzün kokulu Turna'dan kül gözyaşları döken Mi

Anne, içimizdeki kâinat yolculuğunun anaç yazmalı şefkat rotası Anne, atlasın göğsüne toprağın tenini seren huzur mırıldanması Anne, üşüten bazen de yakan yaşam güvertesinde hep dalgalanacak olan sığınak bayrağı Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar demiş eskiler. Ne kadar güzel demişler. Bu söz annelerden başka kimseye de uymaz herhalde. Her dertlenişimizde, her ıstırap çekişimizde, her kederlendiğimizde aklımıza annemiz gelir. O yüzdendir ki, anne duası alarak cennetin kapısını aralayanlara yaşamın en g

Kuyu. Zindan. Dünya. Ahiret. Kuran-ın en güzel kıssasında dört kelime, dört kapıyı açıyordu: İman. Aşk. Sadakat. Vuslat Üç gömlek. Üç yürek. Yakup. Yusuf ve Züleyha. Üç gömleği de yırtıldı da aşkının akı ile geçti kuyudan, zindandan ve kadından. Yakup şimdi suskun. Yakup şimdi mahzun. Yakup şimdi hasret. Oğul şimdi gurbet. Çöle akşamın karanlığı iniyordu. Yakupun yüreğine hasret harları: ''Ey kalbim! Dayanmalıyız Yusuf'suzluğa.'' Yusuf güzeldi, insanlığın edebiydi. Yusuf güvendi, erkeklerin efen