Şafak Türküsü ve Müebbet Türküsüyle bütün dikkatleri üzerine çeken, çok satan listelerini altüst eden Nevzat Çelik, daha içerideyken bazı kesimler tarafından acımasız eleştirilere maruz bırakılır. Cezaevi Edebiyatı tanımlamasıyla sınırlanmak ve yok sayılmak istenir. Onlara göre dışarı çıktığında hiçbir şey yazamayacaktır! 4 Aralık 1987'de tahliye olan Nevzat Çelik, şiir okurları tarafından büyük bir ilgiyle karşılanır. Bu ilgi onu şımartmaz. İki buçuk yıl gibi kısa bir sürede Suda Seken Hayatla birlikte uzu

... Gerek Şafak Türküsü'nde olsun, gerek Müebbet Türküsü'nde olsun Nevzat Çelik, bilinmez hangi mucizeyle, Ahmet Arifler gibi, prangalara vurulmuş özgürlük aşkının türküsünü, Nâzım Usta'nın, diline, yetkisine, yeteneğine, sevdalı bulutlarına, bir burgu gibi içe işleyen sıcak, tatlı lirizmine yaraşır bir düzeye ulaşmış. - Vedat Günyol, 1987 Nevzat Çelik'in ilk kitabı Şafak Türküsü'ydü. 19 yaşında gencecik bir adamın yaşama direncini, umudunu, adım adım ölüme giderken dimdik ayakta kalışını yüreğimiz titrey

kaç zamandır yüzüm tıraşlı/ gözlerim şafak bekledim/ uzarken ellerim/ kulağım kirişte/ ölümü özledim anne/ yaşamak isterken/ delice... baba olamayacağım örneğin, toprak olmak ne garip bir şey anne... Yukarıdaki dizeleri yazan Nevzat Çelik, 19 yaşında girdiği cezaevinden sekiz yıl sonra tahliye olunca, dışarıda daha önce görülmemiş bir ilgiyle karşılanır. Sekiz-on saat süren ve ertesi güne, günlere uzayan imza günleri yapan tanınmış bir şairdir artık. (...) Gorki'nin Yesenin için söylediği bir söz vardır: '

Kitaplarıyla çok satan listelerini altüst etmiş devrimci şairden yeni bir şiir kitabı beklenirken, 'hayatımıza sevgili bir eleştiri' dediği bir aşk romanı geldi. Bağışlanmış Hüzün'de, her biten aşkta olduğu gibi geriye nefret ve öfke değil, kırılmayan, 'bağışlayan bir hüzün' kalıyor: al git/ şehla yürüyüşünü/ yaz deme/ kış deme/ üşürüm deme/ aylardan baharsa/ ay doğarsa/ hiçbir şey deme/ bu senin/ kuşlardan önce kalkan yüzündür/ al git/ sevgili/ aşk bağışlanmış hüzündür Kimi eleştirmenlerin kübist roman ola

Bana göre bu şiirlerle sadece Nevzat Çelik şiiri değil, günümüz Türk şiiri ileriye doğru bir hamle yapmıştır. () Bir incelikler, imgeler sağanağı. Olgunlaşmış, pişmiş, kendi seslerini iyice bulmuş seçkin bir şairin ürünleri. () Nevzat Çelik sabırlı arayışları, toplumcu ahlakı, şiire sevgisi ve saygısıyla bugün artık yetenekli genç bir şair değil, günümüz Türk şiirinin gerçekten önemli genç bir ustasıdır. - Ataol Behramoğlu (Cumhuriyet Kitap, 1998, Sayı 459) Kurbağalar gökyüzünü kuyunun ağzı kadar sanır. -

Gülçin, pencereden kolunu sarkıtmış, Hasan onun elini tutmuştu. Gülçin in gözleri dolmuştu, eli elinin içinde tedirgin kıpırdıyordu. Bir şey söylemek istiyor da ağlamasının buna engel olmasından korkuyordu sanki. Hasan bunu bir ay ayrı kalacak olmalarına yormuş, tam yatıştırıcı sözler söylemeye hazırlanırken, “Bir başkası var!” deyivermişti Gülçin, çatlayan, acılı bir sesle. Aynı anda tren hareket etmişti. “Beni affet Hasanım!” (...)