Yaşamın kırılgan yanlarını yorumladığı kitaplarıyla çağdaş edebiyatımızda önemli bir yer edinen genç yazar KARlN KARAKAŞLI, acı ve sevincin birlikre harmanlandığı etkileyici bir Öykü anlatıyor. İlkkez 1997´de yayımlanan gençlik romanı bu son baskısı İçin bütünüyle gözden geçirildi

Ödüllü koleksiyon Köprü Kitapların 17. kitabı, Karin Karakaşlıdan. Sınav yolunda koşanlar, yaşam yolunda tökezleyenler... Editörlüğünü Semih Gümüşün üstlendiği, 2010 Memet Fuat Yayıncılık Ödülüyle taçlanan Köprü Kitaplar dizisinin 17. kitabını, edebiyatımızın duyarlı kalemlerinden şair, yazar Karin Karakaşlı yazdı. Karakaşlı, farklı kültürel ortamlarda büyüyen dört genci bir araya getirdiği romanında, sınav kaygısının genç bireyleri nasıl etkilediğini duygu dolu, yalın bir dille anlatıyor. Başarmaları ger

Hayallerini gökyüzüne çizen bir çocuğun öyküsü! Gece Güneşi adlı öykü kitabıyla çok sevilen şair ve yazar Karin Karakaşlı'dan küçük okurları için muzip ve sıradışı bir öykü! Yetişkinlerin sıkıcı, gri dünyasından uzaklaşmayı deneyen yazar, çocuksu düşlerin, tatlı telaşların, aykırı renklerin peşine düşüyor. Sevgi ve anlaşılma beklentisinin her yaş için önemli olduğunu anlatan kitap, sanatın iyileştirici gücünü hatırlatıyor. Başarılı illüstratör Merve Atılgan'ın özgün desenleriyle boyutlanan öykü, türlü ned

Sabır taşı olsa çatlar derler ya hani, ben o deyişi çok severim. Çatlayan bir taş... Taşın o sabit, yekpare halini gözünün önüne getir ve sonra damar damar, usul usul, için için çatladığını. Hastalık işte böyle çatladı içimde. Şimdi ben sevgilimi değil, dünyayı terk edeceğim, o ise beni terk etmiş değil, uğurlamış olacak. Düşünceli bir ifadeyle ekledi: Cehennem, ihtiyaç duyulmama hissidir benim için. Cennetse ihtiyaç duymama hissi. Kendi cennetime gidiyorum nihayet. Karin Karakaşlı'nın edebiyat dünyasında ö

Sadece sevgi gerçek bir aile kurabilir. Çağdaş edebiyatımızın güçlü kalemlerinden Karin Karakaşlı, son romanında çocukların ve evlerin dilinden konuşuyor. Tarihin farklı dönemlerinde yaşanmış ve iç içe geçmiş aile hikâyelerini şiirsel bir üslup ve empatiyle aktarıyor. Terk edilen ya da göç etmek zorunda kalarak yalnızlaşanın sadece insanlar olmadığını, yaşanmışlıkların tanığı yapıların kalplerinin de nasıl örselenebildiğini duyumsatıyor. Gerçeklerin ağırlığını umut ve sevgiyle hafifleten yazar, her koşulda

Ah be Sabiha... Böyle yazasım varmış sana. Mekânındayım, göğün ve yerin ortasında. Adınla bilinen şu havaalanında. (...) İşte karşımda duruyorsun. Siyah beyaz ölümsüzlüğünün içinde, en ışıltılı halinle duruyorsun hem de. Ölümlüler acıların çizgileriyle kaplanırken sen inadına parlıyorsun. Başında beyaz pilot kasketin, yüzünde o ışıklı gülümseyiş. Genç, güzel bir kadın olarak duruyorsun karşımda. Derken elinde, boyuna yakın bombayla görüyorum seni. Fransa yapımı hafif bombardıman uçağı Breguet 19'muş tayyare