Bu ülkede sanki hep güneşli yaz sabahlarına uyandım... İtalya deyince, hep güzel günler, sevinçler, coşkular geliyor aklıma. Bu ülkede sanki hiç kötü günüm olmadı. Cenova'da kederden, ayrılıktan öleyazan ben değildim. Gece yarısı otobüslerinde kenti, kentleri bir uçtan bir uca kat eden de. Ne arıyordum peki? Kimin, neyin peşindeydim? İtalya'da Carlo Levi ve Cesare Pavese'nin peşine takıldığım da oldu, mutsuz yazarı bir otel odasında hayatına son vermeden önce yalnızken hayal ettiğim Piemonte günleri, ge

Nedim Gürsel Acı Hayatlar'da kimi zaman şehvet kimi zaman boğuntuyla yaşadığı yere damgasını vuran yazarların peşinde bir yolculuğa davet ediyor okuru Aynalarda balıketi, yapay sarışınlar, az sonra görkemli asansöre binip aile babalarıyla odaya çıkacak orospular makyaj tazeliyorlar. Derken görüntüye Justine de gelip yerleşiyor. Belki bir orospu değil o, sarışın da değil. Ama bir dönemin en cazibeli, en gizemli, en belalı kadınlarından biri. Onun, bugüne dek tanıdığım roman kahramanları arasında çok özel b

Nedim Gürselin gerçeklerden düşlere, anılara sezdirmeden geçişleri, okuyanın bu harikulade geçişleri farkına varmadan bilincinde bütünleştirmesi, erişilmesi güç bir ustalıktır. Tipleri çizişindeki ustalık da bu geçişlerle zenginleşmekte, tadına doyulmaz bir edebiyat yapıtı ortaya çıkarmaktadır.Nedim Gürselin anlatımı da ilginç bir anlatım. Onun bu geçiş ustalığı, yapıtına özgün, diri bir şiir yüklüyor. Doğanın, insanın, şehrin, insan düşüncesinin, duygularının, bilincinin, bellekteki anı, düş tortularının

Yıllar önce Yaşar Kemal'le yaptığımız bir tren yolculuğunda, 'Her yazarın bir Çukurovası vardır' demişti bana, 'Faulkner da, Kafka da, Joyce da bir bakıma kendi Çukurovasını yazdılar.' Paris-Avignon treninde karşılıklı oturmuş konuşuyorduk. Daha doğrusu o anlatıyor, ben dinliyordum. Trenin penceresinden akıp giden doğa, asfalt yollar, düzenli tarlalar (...) umurunda bile değildi Yaşar Kemal'in. -Nedim Gürsel- Bu yüzyılın olağanüstü olaylarından birini yaşadım. Çukurova'nın geçirdiği büyük değişimleri yaşama

Nedim Gürsel bir balayı kentini değil mutsuz aşkların mekânı Venediki anlatıyor bize Venedik âşıkların kentidir.Oraya balayına gidilir ve Rialto Köprüsünün üzerinde öpüşülür.Ama mutlaka öpüşülür.Yoksa Venedike gitmemiş sayılırsınız.Oysa ben, Rialto Köprüsünün üzerinde ya da bir gondolda sevgilimle öpüşmek için değil mutsuz ama mutlak aşkların izini sürmek için oradaydım.Venedik tarihten sanat tarihine, mimariden edebiyata, bir yazarın entelektüel dünyasını ve duyarlılığını oluşturabilecek neredeyse tüm çağr

Nedim Gürsel bir roman tadında okunan bu kitabında gittiği her ülkeye kendini götüren değil, gittiği her yerde kendini bulan bir yazar portresi çiziyor, uzağın çağrısına kulak kesilerek edebiyat ve tarihin izinde farklı diyarlara götürüyor bizleri Dün aktarmayı kaçırınca, Atina Havaalanında dört saat, bir sonraki Larnaka uçağını bekledim. Diğer yolcular gibi dünyaya olmasa bile Akdenizli kadınların istekle kıvranan gövdelerine, yaz günlerinin sıcağına, panjurları kapalı, loş odalara, kan ter içinde sevişm

XX. yüzyıla damgasını vuran bir isyan şairinin ve bir dönemin portresi... Ayağında yüksek topuklu şık çizmeler, omzuna dek düşen bembeyaz saçlarıyla Saint-Germain Bulvarı'nda sabaha karşı gördüğüm yaşlı adamın Aragon olabileceğini düşünmemiştim. Aragon adı, her şeyden önce bir tarihti benim için. Birinci Dünya Savaşı'nın yanık insan eti kokan siperlerinden Fransız Direniş Hareketi'nin yeraltı örgütlerine, Dada ve Gerçeküstücülüğün sözcük oyunlarından Dinyeper Barajı'nın, hatta Stalin'in övgüsüne, Soğuk Sav

Anadolu... Derin Anadolu... Nedim Gürselin kaleminden İznikten Harrana, Denizliden Niğdeye, Assostan Tarsusta uzanan bir yolculuğun izdüşümleri... Okul gezilerimizden anımsıyorum. Başında hasır şapka, üzerinde kısa pantolonla yıkıntıların arasında dolaşan, arada bir güneş gözlüklerini çıkarıp her taşı dikkatle inceleyen, birkaç silik harften de oluşsa gördüğü her eski yazı karşısında hazine bulmuş gibi kendinden geçen tarih öğretmenimizin peşinden ayrılmazdım. Öğretmenimize bakılırsa güneşe tapan da bizd

Nedim Gürsel öykü tadındaki gezi yazılarında Kafkasya´dan Pasifik kıyısına uzun ve renkli bir yolculuğa çıkarıyor okuru. Gürsel´in coğrafyası alışageldiğimiz coğrafyadan biraz farklı. Dağ ve ırmakların atlası onda belleğin coğrafyasına dönüşüyor. Cerbe´de dünyanın en eski sinagoğunu ya da savaş sırasında gittiği Saraybosna´daki bir diskoteği anlatırken aynı heyecanı duyuyor. - Daniel Rondeau, I´Express Fransa´da ya da başka ülkelerde olsun, yazarın her yolculuğu bizi büyülüyor. - J. P. P. Hugoz, Le

Sonra, Nefeli´den ayrıldıktan sonra, başka Yunanlı kadınlar da tanıdım. Nefeli´den olduğu gibi onlardan da uzun süre vazgeçemedim. Tutkulu, kışkırtıcı, kıskanç ve sert, yatakta yumuşaktılar. Ruhu olan kadınlardı diyeceğim, sarıldığımızda kaskatı kesilmezlerdi. Eline ayağına çabuktular ama hiçbiriyle öğleden sonra seviştiğimi anımsamıyorum. Necibe, Paşa´nın koynuna girdiği ilk kadın değildi elbet, ama en deneyimsiziydi. Söylemeye bile gerek yok. O güne dek eli erkek eline değmemişti. Paşa yalıda her gece,