Asıl adı Mehmed bin Süleyman olan Fuzulî, 15. yüzyılın son çeyreğinde doğmuş ve yetişmiş; 16. yüzyılın başında Necef ve Kerbelâ toprağında, zaman zaman da Bağdad yöresinde eserler vermiş ve edebî kişiliğini kazanmış bir sanatçıdır. İyi bir eğitim gördüğü Türkçe, Farsça ve Arapça 15'ten fazla eser vermesinden anlaşılan şairin, bu üç dilde kolayca şiir söyleyebilme yeteneğine de sahip olduğu onun hakkında araştırma yapan uzmanların ortak görüşüdür. Kitabımıza Fuzulî - Türkçe Divan dememiz şundan dolayıdır: B

Servet-i Fünûn Edebiyatı, XIX. yüzyılın sonlarında adını aldığı dergi etrafında bir edebî hareket olarak başlamış ve ortaya koyduğu kendi ilkeleri ve tezleri doğrultusunda verdiği eserlerle bu edebî hareket, edebiyat kimliğini kazanmıştır. İşte Servet-i Fünûn Edebiytı adını verdiğimiz kitap, bu anlayış çerçevesinde ele alındı ve düzenlendi. Önce, Giriş bölümünde Servet-i Fünûn dergisi etrafında oluşan edebî hareket gözden geçirildi. Arkasından bu edebî hareketin ve edebiyatın oluşmasına emeği geçenler monog

AÇIKLAMALI İSLAMİ TERİMLERİ SÖZLÜĞÜ Açıklamalı İslâmî Terimler Sözlüğü üç temel kaynak üzerine oturtuldu. Birincisi, Kur'ân-ı Kerîm, ikincisi bu temel kaynağı destekleyen ve açıklayan Hz. Peygamber'in hadisleri ve üçüncüsü de bu iki temel değeri açan, yorumlayan ve dinî hayata uyarlayan tefsir, fıkıh ve kelâm bilimine ilişkin kaynaklar. Nitekim kullandığımız bu çerçevedeki kaynakları da Bibliyografya bölümünde vermeyi uygun bulduk. Bu üç kaynağın, İslâm dünyasında ve literatüründe pek çok örneği ve yayını

Ahmet Hâşim, gerçek kimliğini Cumhuriyetle beraber ilk şiir kitaplarını yayımladığı yıllarda bulur. Göl Saatleri (1921), bu yolda atılan ilk adımdır. Bu kitabına gelen eleştirilere cevap niteliğinde Dergâh dergisinde kaleme aldığı Şiirde Mânâ adlı yazısı, bir anlamda onun şiir poetikası niteliğindedir. Bu yazısını Önsöz niteliğinde düzenleyerek ikinci şiir kitabı Piyâle (1928)'nin başına koyarak yayımlaması ile sanatının zirvesine çıkar. Yine Cumhuriyetle beraber İkdam, Akşam gibi önemli gazetelerde fıkra y

Abdülhak Hamit Tarhan, 19. yy. yenileşen Türk edebiyatının, bir başka terimiyle Tanzimat Edebiyatının ikinci kuşak sanatçıları (Recaî-zade M. Ekrem ve Sami Paşa-zade Sezaî ile birlikte) arasında yer almaktadır. Yenilik edebiyatımızın temellerini kurmaya çalışan ve Şinasi, Namık Kemal ve Ziya Paşa'nın oluşturduğu birinci kuşak sanatçılarının açtığı yenilik çığırında yürüyen Abdülhak Hâmit, her yeniliği denemeye ve uygulamaya girişen, bu yolda durmadan yazan bir sanatçı kimliği ile karşımıza çıkar. Abdülhak

TDK yazım kurallarına uygun olarak hazırlanmıştır.

TDK yazım kurallarına uygun olarak hazırlanmıştır.

Türk edebiyatının yenileşme çizgisinde 19. yüzyılın sonunda, yeni bir oluşum, yeni bir edebi hareket Servet-i Fünun, bunun başında da Tevfik Fikret. Kendinden önceki kuşağa göre iyi ve düzenli bir eğitimden geçen, hatta mektepli olarak anılan bu yeni ekolün başında Tevefik Fikret adı, hembir lider hem de bir toparlayıcı ve yönlendirici, hem de örnek sanatçı kimliğiyle ön plana çıkmıştır... (Arka Kapak´tan)

19. yüzyıl Türk edebiyatının yenileşme ve değişme süreci içinde Recai-zade Mahmud Ekrem sürekli olarak ön plana çıkmıştır. Özellikle yüzyılın son çeyreğinde edebiyat dünyamızda yazdıklarından çok, ileriye sürdüğü ve savunduğu sanat ve edebiyat teorileriyle adını duyurdu ve kendi adı etrafında bir ekol oluşturdu. ... (Arka Kapak´tan)

Modern Türk edebiyatının oluşmasında emeği geçenlerin başında İbrahim Şinasi Efendi gelmektedir. Düşünce ve görüşleri bakımından derinleşen bir kimlik taşımamakla beraber Şinasi, özellikle Türk edebiyatına kazandırdığı yeni edebi türlerle ve mevcut edebiyatın ruhuna kazandırdığı yeni değer yargılarıyla edembiyat tarihindeki yerini almış bir şahsiyettir. ... (Arka Kapak´tan)