Feridüd-dîn Attâr, bir şair ve mutasavvıf olarak gerek Fars edebiyatında gerekse klâsik Türk edebiyatında birçok şair üzerinde derin izler bırakmış, önemli bir şahsiyettir. O´nun en tanınmış kitabı olan Mantıku´t-Tayr ise hem içerdiği hikâyelerle hem de bu hikâyelerin arka plânındaki tasavvufî düşüncelerle geniş bir okuyucu kitlesi kazanmış ve çok geniş bir coğrafyada zevkle okunmuş bir Şark Klasiğidir. Kuşlar ülkesinin bütün kuşları, Kafdağı´nın ardındaki padişahları efsanevi kuş olan Simurg´u bulmak için

Feridüddîn-i Attâr'ın Pendnâme'si klasik İslâm edebiyatının çok tanınmış eserlerinden biri. Çağlar boyunca bu eser, başta her müslüman aydının sonra da halktan insanların el kitabı olmuş, elden ele, dilden dile dolaşmıştır. Bunda, eserin bir öğüt eseri olmasının yanı sıra akıcı bir tarzda kaleme alınışının da etkisi var. Ancak Pendnâme'nin geniş bir coğrafi alanda kültürel dolaşıma girmesi onun diğer kültürlerin de dillerine çevrilmesi ile mümkün olmuştur. 964/1558 yılında manzum olarak Türkçeye çevrilmiş

İranlı mutasavvıf şair Ferîdüddîn-i Attâr 12. yy sonu- 13. yy başında yaşamış, İslam tarihinin en önemli şahsiyetlerinden biridir. İlahînâme ve Tezkiret-ül Evliya gibi eserlerinin yanı sıra, en tanınmış mesnevisi sayılan ve Hz. Mevlana dâhil kendinden sonraki pek çok mutasavvıfta iz bırakan Mantık al-Tayr (Kuşların Dili) da ise Attâr, çeşitli semboller aracılığıyla tasavvufun temellerini, önemli prensiplerini ve tasavvufî inancı anlatmaktadır. Eserde çok zengin bir sembolik dil kullanılmış ve hakikat yolunu

Mantıkut-Tayr temsili bir eserdir. Attar bu şahane yapıtında temsili bir şekilde Vahdet-i vücud (varlığın birliği) inanışını anlatmaktadır. Eserde çok zengin bir sembolik dil kullanılmış ve Hakikâti arayanlar, yani Hakikât Yolunun Yolcuları kuşlarla simgelenmiştir. Eserin bir anlamda kahramanları olan kuşların her biri bir insan tipini temsil etmektedir. Hakikate ulaşmak için kendilerine hüthütü mürşit seçerler. Simurg ise Cenabı Hakk'ın zuhur ve taayyünüdür. Bu zuhur ve taayyün aslında kuşların kendilerin

Bir gece pervane böcekleri toplanıp bir mumu nasıl bulabileceklerini tartışırlar. İçlerinden biri, “Hepimiz birden gidip boşuna yorulmayalım. Birimiz bir mum bulsun, gelip bize haber versin” der. Bir pervaneyi seçer gönderirler. Gönderdikleri pervane böceği uzakta bir köşk, köşkün içinde de apaydın bir mum görür, döner geri gelir. Gördüğü, anladığı kadarıyla mumu anlatmaya başlar. Yaşlı bir pervane, “Senin mumdan haberin bile yok!” diyerek onu kınar. İkinci bir pervaneyi gönderirler. Bu seferki, kendini