Sokak, evin kapısını çalarken kendimizi bulduğumuz yerdir. Giderken de dönerken de gözlerdeki nemin sebebinin sorulmadığı uzun bir koridor, geçinmek için kitap satılan bir diyar, rastlantıların, karşılaşmaların, ibretlerin ve hatta hatırlamaların merkezi yine o sokaklardır. Dışarıdan çıkıp içeri girildiğinde akıl hâlâ sokaktadır, bu sebeple bedenin kısa bir süre yalnız kaldığı anlardaki tat kendine has niteliktedir. Zihnin sokakta topladığı kıymetli şeyler kapalı mekâna hemen giremez, gönüllere işlemesi içi

Hikayeler evrenseldir. Çünkü temelde anlatılan daima insanın hikayesidir. Muhakkak bir köşesinden salt gerçeğin üzerine kuruludur ve dünyanın neresinden yükselirse yükselsin o ses, acısıyla, hüznüyle, neşesiyle ve diğer tüm yaşanmışlıklarıyla insanı anlatır. İşte, İsmail Kılıçarslan, bu kıymetli madeni işliyor Kara Dursun ve Diğer Ankara Söylenceleri'nde. Her daim insanı merkezde tutarak bir Ankara portresi çıkarıyor. Çukur mahalleden, Eski Garajlar'dan, kondulardan, pavyonlardan, yokluktan, dostluktan çeki

Bu şiiri çok turuncu halk otobüsünden, halkla yan yana, halkımla Son xanaxtan üç saat sonra, bir saat kala sıradaki line'a, sıradaki Halkların neyiydi tam olarak savunduğumuz, yumruğun hangi biçimiydi Bu şiiri ihtiyarlar parkından, geçmişlik hissinden, durmadan konuşmaktan Bu şiiri bugün yazarsam okkalı bi çığlık atarım, kusura bakma Bu şiiri çok geniş plaza asansöründen, ton balıklı öğle salatalarından, salata Kırmızılı kızlara kaçamak bakışlardan, iskambil falından Faiz hesaplarından, tatil planlarından

Bir Şair... "Çocukluğu"nun ilk anısı; 1980 darbesinde polislerin babasını evden almaya gelmesi..."Gençliği"nin en coşkun dönemine denk gelen 28 Şubat darbesi günlerinde, kaldığı öğrenci evinin polisler tarafından basılması... "Orta Yaşlılığı"nda bu serüveni tamamlayan şey ise 15 Temmuz darbe girişiminde köprünün üzerinde bıraktığı arabasının tank paletleri altında ezilmesi oldu. Bu üç hikayenin arasında bir hayat aslında onunkisi. Bir İsmail Kılıçarslan hikâyesi...

Beş yıl sonra kendimi edebiyat dergileri toplantılarında, sahaflarda, pijamalarımı çekmiş hâlde taksitlerini yeni bitirdiğim kanepede uzanırken, çekirdek çitlerken, bebek severken, halı sahada kalecilik yaparken, olmadık şutları çıkarırken, umulmadık goller peşindeyken, parlak imgeler peşinde depar atarken... Beş yıl sonra kendimi..

'Sana bu mektubu şiirlerini yazarken tırnaklarını yiyen, şiiri bitirince parmaklarını kütleten o delikanlının yanı başından, yani çok uzaktan yazıyorum. Sana bu mektubu o Karacaahmet gününün eşsiz göğünden yazıyorum. Dört saat boyunca ölümün yanında dolaşıp da yaşamaktan, birlikte yaşlanmaktan başka hiçbir şeyi kendimize azık etmeden dolaştığımız o günden. Delikanlı ne vakit bunca yoruldu, ne vakit çözüldü dizlerinin bağı hiç bilmiyor. İstekle, şevkle, hatta şehvetle istediği yaşamanın onu bu kadar yorgun

Saraybosna Katliamı Gölgesinde Umutla Yaşama Tutunan Bir Halk, Siyonizm Zulmüne Direnen Ortadoğu'nun Mazlum Müslümanları Ve Sözde İslami Radikal Örgütler, Türkiye'de İslami Yaşam Ve Yozlaştırılmışlık, Modern Cemaatlerin Gelişim Değişim Ve Dönüşüm Süreçleri, Ak Parti-Cemaat Mücadelesiyle Birlikte Türkiye'de Şekillenen Yeni Güncel Siyaset. Gazeteci Yazar İsmail Kılıçarslan, Geçmişe Ve Güncele Dair Eleştirileri Ve Değerlendirmeleri İçeren Makalelerin Yer Aldığı Bu Kitapta, Bir İslam Coğrafyası Olan Türkiye'nin

Portakal turta bir de kirpi ve Ablam uzak ülkede... İkisi... Çakır derler, namı kendiyle yürür İşte gün, bordoda vuruşma günüdür Kurtulmaktır, kalkıp dövüşmektir Çakırın bir de çocukluğu söylenmemiştir Şimdi o gelir aklına Baktıkça kolunun kendinde kalan kısmına Biri gördüğü, biri görmediği iki dünyanın İncelip bedenine giren, girdikçe büyüyen acının Haklıdır belki de kalkıp gidememekte. Gidemiyoruz.

Zebercet oğlu, Zülküf eski ve inatçı bir masalın yapayalnız kalmış kahramanıdır. Zülküf zamanın sahibinden emir alıp da Nişabur yoluna düşeli kaç gün geçmiştir bilinmez. Bilineni şudur ki Zülküf, Nişabura doğru giderken zaman içre gittiğinin de farkındadır. Yaşadıklarını düşünür yol boyu. Öyle garip haller, öyle değişik işler gelmiştir ki başına, Keşke makamından bir demet çiçek mi derdin de düşünürsün diye sorar kendi kendine. Zülküf nihayet bu masalın zamanının da coğrafyasının da aslında olmadığını anlay

bu kez sizi şiirimle bıçaklayabilirim, ölümcül olmayan yaralar açabilirim izninizle baharın gelişini çağlalardan, vaktin girdiğini güneşe bakarak, bir bebeği gözünden bunları tanır gibi tanıyabilirim sizi, falınıza bakabilir, salıncağınızın ipini kesebilirim tehlikesiz buluyorsanız küfürlü konuşabilir, izin verebilirim ağzıma biber sürmenize bütün bunları niçin yazıyorum acaba