Yolları Arnavutköyde bir çatıkatında kesişen üç kişi: Süreyya, Laden, Mercan. Üç farklı geçmiş, üç farklı bellek Süreyya, şu yaşlılık günlerinde, tam gönlüne göre iki kiracı bulur çatıkatındaki iki dairesine: Güleryüzlü, şefkatli, sıcak kişiliğiyle Güneyli Kadın Laden ile soğuk, mesafeli, kapalı yapısıyla Niteliksiz Adam Mercan. Üçlü, kah Süreyyanın kitap-kırtasiye dükkânında, kâh evinde bir araya gelmeye başlar. Bazen iyi demlenmiş bir çay, bazen bir kadeh şarap, bazen Boğazın esintisi, ama hep sırlar, hep

Ankara, Mon Amour! üst üste asılınca ertesi gün daha iyi ısıtan paltoların cepli basma elbiselerin dualarla ekilen simit ağaçlarının üç tam bir paso`nun troleybüs hızında giden bir hayatın Zümrüt Pastanesi`nin ve Alemdar Sineması`nın sabahtan öğlene bir yağmurla değişiveren dünyaların ikindi sessizliklerinin bir hatırası olmanın bir çay koyalımın mavi ODTÜ otobüslerinin ciddiyetle Grundrisse okumaların Nisan Tezleri`nde aranan şiirin yirmi yaşında olmanın tiril tiril yeşil elbiseler giyen bir hayalin kaplum