Her sanat eseri, çağının çocuğu ve pek çok durumda duygularımızın kaynağıdır. Bundan da anlaşıldığı gibi, uygarlığın her dönemi, asla tekrarlanamayacak olan, kendine özgü bir sanat meydana getirir. Geçmişin sanat ilkelerini canlandırma çabaları en fazla ölü bir sanat doğurur. Eski Yunanlılar gibi yaşamamız ve hissetmemiz olanaksızdır. Aynı şekilde, heykelde Yunan metodlarını takip etmeye çalışanlar, yalnızca bir form benzerliği elde ederler, eser sonsuza değin ruhsuz kalır.

Cabaret Voltaire'de de okunan bu düzyazı-şiirler Hugo Ball, Hans Arp, Raoul Hausmann ve Kurt Schwitters ile Zurih-Berlin Dada Cephelerinde dadaistlerden, ekspresyonistlere görülebilir bir sesli ilişkidedir. Kandinsky'nin bu şiirleri yüzey ile lakin enine bir çizgi-derinlikle yoğrulmuştur ; mikro-manevi deneylerin varoluşla temas ettiği, dönüşümün güçlü bir rüya efektine de büründüğü ; retinanın, salyangozun ve zihnin güçlü boşluk kıpırtıları.