Hadis ilminin altın çağı olarak kabul edilen hicri 3 asırda telif edilen hadis kitaplarından özellikle ikisi İslâm dünyasında büyük şöhret bulmuştur ki, bunlar Buhârî’nin el-Câmiu’s-Sahîh’i ile Müslim’in el- Müsnedü’s-Sahîh’idir. Daha müellifleri hayatta iken meşhur olan bu eserlerin gördüğü ilgi yıllar geçtikçe daha da artmış ve hicri 4 asırdan itibaren bu iki kitaba “Sahîhayn (sahih hadisleri toplayan iki kitap)” denilmeye başlanmıştır. Her iki müellifin de eserlerine aldıkları hadislerde en üstün sıhhat