Kemal Ateş'in her yazısı yeni bir araştırmanın, farklı bir bakışın ürünü. Dil Hurafeleri'nde de bilinenleri tekrar etmiyor. Örneğin, aydın sözcüğüne bile farklı bir tanım getiriyor: Aydın, karşısında dil yanlışı yapmaktan çekindiğimiz insandır, ona göre. Türkçenin bütün güncel sorunlarıyla ilgili, yeni, özgün, çarpıcı görüşlerle çıkıyor okurun karşısına. Sözlüklerimizin, tesadüfen bir araya gelmiş sözcükler topluluğu olduğunu kanıtlıyor Ateş. Tarihimizin ölü sözcükler mezarlığı, coğrafyamızın yarı ölü söz

Anadilini kullanma becerisinin öğrencinin başarısında önemli bir yeri vardır. Bu gerçeğin anlaşılmasıyladır ki bazı fakültelerde yıllar önce başlatılan Türkçe dersleri, giderek bütün fakültelerde zorunlu hale gelmiştir. Bir dilekçe yazma becerisinden yoksun olarak üniversiteye gelen öğrenciler için bu derslerin gerekliliğinden çok, nasıl verilmesi gerektiği tartışılabilir ancak. Türkçe derslerinin bol alıştırma ve uygulamayla, öneri nitelikli iyi metinlere dayanılarak bir beceri geliştirme dersi gibi yürütü

Edebiyatın iyice İstanbul'a çekildiği şu günlerde, Kemal Ateş'ten bir Ankara romanı daha... Veresiye Defteri, öncelikle ilginç kurgusuyla dikkati çekiyor. Ateş, bir mahalle bakkalının veresiye defterinde yer alan insanları anlatıyor; başkalarına el açarak, başkalarına dayanarak, başkalarına abanarak yaşayan insanları... Borçlanmış, borçlandırılmış, yoksul insanlar... Hepsinin de ortak yanı aynı veresiye defterinde yer almak... Kemal Ateş, bu romanında da hayatı, bütün kitapların eksiğini gösteren kocaman bi

Özel radyo ve televizyon kanallarının dil konusundaki duyarsızlığı, geveze sunucuların bitmez tükenmez gafları, dizilerdeki güldüren dil yanlışları derken; Kemal Ateş bir de bakmış ki, asıl devletin yayımladığı (ya da onayladığı) yapıtlar dil yanlışlarıyla dolu.

Toprak Kovgunları, Ankara'nın uçsuz bucaksız gecekondularını anlatıyor. Yozgatlılardan, Keskinlilerden, Çankırılılardan, Çorumlulardan oluşan, bir evlik yer için adam öldürülen, bireyin yitip gittiği, köyle kent arasında mahsur kalan bir dünyayı, çamur deryası, toz bulutu içinde su kavgası yapan kadınların öykülerini anlatıyor. - Türker Alkan, Radikal, 13 Haziran 2000 Toprak Kovgunları bize... yitik insanları anlatır. Hinlikleri, kinleri, hayalleri, beklentileri, hınzırlıkları, umarsızlıkları, ikiyüzlülük

Vaktiyle TRT'de güneş tutulmasını anlatan bir program izlemiştim. Spiker konuştuğu gökbilimci konuğa evrenin bir sınırı, ulaşabileceğimiz bir sonu olup olmadığını sormuştu. Gökbilimci uzman şöyle bir gülümsedi. ''Biz varsaydığımız sınırlarına yaklaştıkça, o sınır bizden uzaklaşır.'' diye açıkladı bu karışık durumu. Yani evrenin sınırları var, ama biz yaklaştıkça uzaklaşan bir sınır bu. Evren için yapılan bu açıklama, dil için de geçerlidir. Biz dilimizin sınırlarına yürüdükçe, o sınırlar bizden uzaklaşır. S