Dramaturjik Otobiyografi Sahne 01.İç - Gün Antakya, yıl 1956. Annem 13. kez doğum yapıyor. - Merhaba yaşam, ver elini mücadele... Annem yediği balıktan zehirleniyor, üç gün aç kalıyorum. Ablam doğum yapıp imdadıma yetişiyor, annem iyileşene kadar bana süt anneliği yapıyor. Sahne 5. Dış - Gün Kuduz bir köpek beni ısırıyor. 40 gün karnıma iğne yapılıyor. Sahne 9. Dış - Çok karanlık Dokuzumdayım. Kızkardeşim 5 yaşındayken yanıyor. Kahroluyorum. Taş yontmaya başladım. Artık harçlığımı kazanıyorum. Sahne 23. İç,