Hz. Peygamberden sonra hem mezhepler hem de tasavvuf ekolleri şekillenmeye başlayıp, asırların arasından süzülerek bugünlere kadar geldiler. Farklı coğrafyalarda ve farklı zamanlarda pek çok İslam büyüğü zamanını, çevresini ve sonrasını şekillendirdi, şekillendirmeye devam ediyor. Anadolu’nun İslamlaşma tecrübesindeki önemli yeri ve Osmanlı İmparatorluğu içindeki kurucu rolüyle beraber Hacı Bektaş Veli bugün dahi kalplerde hükmünü icra ediyor. Mustafa Kara bu kıymetli eserinde Hacı Bektaş Veli ve Bektaşî

“Nefis terbiyesi, ruh tezkiyesi, kalb tasfiyesi, gönül eğitimi adını alan ve bizim kültürümüzde tasavvuf diye isimlenen faaliyet alanı medeniyetimizin en dikkat çekici manzaralarından biridir. Çünkü o, insanın esrarengiz yönü olan gönlünü ele almakta, onun imkânlarını genişletmekte ve onu saf hâle getirdikten sonra kalbin sırlı yoluyla yaratıcısına yönlendirmektedir.” Dinin ruhi ve ahlâkî yönüne vurgu yapan tasavvuf kültürü on beş asır içinde İslâm’ın gittiği her yere gittiğinden tüm coğrafyaları kapsayacak

Kıssalar devasa insanlık tarihi içerisinde lazım olan ne varsa, bir yol gösterici olarak karşımıza çıkıyor. Bu yürüyüşte hangi mihenk taşları öne çıkartılması gerekiyorsa, Cenab-ı Hakk o kıssaları Kur'an'a koymuş ve onları bir amaç çerçevesinde anlatmıştır. Böylece kıssaları inceleyerek, insanlık serüveni hakkında doğru bilgi edinecek ve tarihten süzülen bu tecrübelerin, hayatımızda ne anlam ifade ettiğini ve edeceğini anlamış olacağız.'' İlkini Yaratılış ve Hz. Âdem, ikincisini Hz. Nuh adıyla kaleme a

"Büyükler, peygamberlerden sonra Allah'ın bizim için açtığı lütuf kapılarıdır. Onların yaydığı ışık sadece bir şehir, bir ülke ve bir dönem için değildir. Tıpkı peygamberler gibi bütün insanlık âlemi içindir. Onların gönül dünyası herkese ‘gel' diyebilecek bir genişliktedir. Âdemoğulları, onların tertemiz ‘çeşme'lerinden kana kana su içebilmeleri için bütün tedbirleri almalı, tüm çarelere başvurmalıdır." Bu kitap, yaşadığımız coğrafyayı varlıklarıyla bereketlendiren üç erenin fikirlerini yine kendi eserler

Bilindiği gibi Osmanlı zihniyetini oluşturan atardamarlardan biri de severiz, sevmeyiz tasavvuf kültürüdür. Maksadımız Tanzimat ve Cumhuriyet döneminde bu damarda cevelân eden kan hakkında biraz bilgi sahibi olmak, dünden nefret etmeden ve onu tabulaştırmadan olabildiğince soğukkanlı bir şekilde anlayabilmek ve yarına ışık tutabilmektir. Elinizdeki kitapta tasavvuf ve tarikatlar hakkında genel bilgiler verildikten ve bazı değerlendirmeler yapıldıktan sonra Tanzimat döneminde yaşayan veya bu dönemde doğup Cu

"Benim yetişme tarzım rasyonalisttir. Hukukî çalışma ve incelemeler bana, inandırıcı bir şekilde tarif ve ispat edilemeyen her şeyi reddettirmiştir. Muhakkak ki, ben namaz, oruç vesaire gibi İslâmî vazifelerimi tasavvuf! sebeplerle değil, hukukî sebeplerle ifâ ediyorum. Rendi kendime diyorum ki: Allah benim Rabb'imdir. Sâhib'imdir. O bana bunları yapmamı emretmiştir, o halde yapmalıyım. Bundan başka, hak ve vazife birbirine bağlıdır. Allah bunları ben istifade edeyim diye bana emretmiştir; şu halde ben O'na

Hem bir yaşama biçimi hem de bir bilgi edinme yolu olarak tasavvufun İslâm kültüründe çok etkin ve yaygın bir yere sahip olduğu bilinen bir gerçektir. 3918 yılında sırf İstanbul'da faaliyette bulunan dergâh sayısının üçyüze yaklaşması bu konuda bir fikir verebilir.Elinizdeki eserde tasavvuf ve tarikatlar, tarih içindeki gelişme çizgileri de gözönünde bulun-' durularak, ana hatlarıyla verilmeye çalışılmış; Giriş'te genel bilgiler, tasavvuf, sufî ve ilgili terimler, 1. bölümde tasavvufun Kur'an ve hadisteki k

Dergâh, âsitane, ribat, zaviye, hankah gibi isimlerle de anılan tekkeler, tasavvuf hareketinin müesseseleri olarak ele alınmalıdır. Diğer Islâmî ilimlere göre medrese ne ise tasavvufa göre tekkede odur.Son ikî asırdır tasavvuf kadar tekkeler de çoğunlukla menfi olarak değerlendirilmiş, İslâm dünyasını gerileten geçerliliğini kaybetmeye başlamıştır. Afrika ve Asya'da olduğu gibi Avrupa'da da Islâmiyetin tasavvuf ve tekkeler vasıtasıyla yayılmaya başlaması ve hız kazanması bu zihniyeti değiştiren en mühim seb

"Devamlı hasret olan vecd ile, niha-î vuslat hali yaşatan huzur, acaba birbirinin zıddı haller midir? Görünüşte öyle olmakla beraber, hakikatte vecd ile huzur, birbirine zıt ve aykırı davranışlar değildir. Tasavvufun gayesi olan huzura, vecd yolu ile ulaşmak zarûridir. Ancak, huzura ulaştıktan sonra, dervişte vecd yok olmuyor. Aynı huzur mertebesinin, hayatının her ânında bozulmadan, zayıflamadan devamı mümkün olmadığına göre, derviş huzura yükselmek için her defasında vecdin kanatlarını açmaya muhtaç oluyo

Toplum içinde insanlar var olmak için amansız bir yarış içinde. Helal ve haramın daha çok birbirine karıştığı, güçlünün güçsüzü ezdiği "global dünya"nın hayatı içindeyiz. Yemek alışkanlıklarımıza, aile ev ve iş düzenimize, toplum yaşayışımıza "global" iktisat ve ahlâk anlayışı hakim oldu. Hız bağımlısı olurken tahammülsüz olduk. Ferdin sıkıntıları ve rahatsızlıkları ilaç bağımlısı bir yapı getirdi. Bu ortamda Mustafa Kara "Gönül Mektupları" ile insanımızı kalp gözünü açarak gönül yolculuğuna çıkarmak is

İslam kültür ve medeniyet tarihinin ana alanlarından bir olan Tasavvuf tarihi ile ilgili araştırmalar yeni ise de bu kültürün unsurlarını bize aktaran kaynak eserlerin kaleme alınması çok eskidir. İslamın ilk yüzyıllarında daha çok tasavvuf terimlerine açıklık getirmek isteyen eserlere, X. yüzyıldan sonra tabakât/biyografi yazma boyutu ilave edilmiştir. XII. yüzyıldan sonra tarikatların sahneye çıkmasıyla birlikte yaygınlık kazanan tasavvufî hayat ve müesseseler, vakıfların da desteğiyle sosyal hayattaki te