Şunu belirtelim ki, gerek Hz. Peygamber (s.a.) ve gerekse sahabiler zamanında tilavetle ilgili kaideler daha sonrakilere şifahi olarak nakledilmiştir. Önceden şifahi olarak rivayet edilen tilavet kaidelerinin yazıyla tesbit edilmesine ancak hicri II. asrın başlarından itibaren teşebbüs edildiğini görüyoruz. Kuran-ı Kerimin kıraat ve tecvid ıstılahlarına dair konuları muhteva bakımından çok geniştir. Hicri III. asırdan itibaren bu kadar geniş kıraat telifatının bulunmasına rağmen, alışılmışın dışında, ıstıla

İslâmî ilimlerin hemen hepsinin doğrudan veya dolaylı Kur ân kaynaklı en azından onunla ilgili olduğu bilinen bir gerçektir. Kur ân ın İslâmî hayatı bütün yönleriyle kuşatan prensipler ihtiva etmesi sebebiyle bunun böyle olması tabiidir. Bilhassa ilâhî kelâm olması nedeniyle Kur ân, Müslümanlar tarafından olağanüstü bir titizlik ve arap dilinin bütün incelikleri göz önünde tutularak ele alınmış; bu durumda Kur ân ile ilgili çok çeşitli ilimlerin teşekkülüne kaynaklık etmiştir. Söz konusu bu ilimler başlang