Mutluluğun anahtarını yalnızca kendi elinde tutabileceği bir kutuya hapseder bir yanı eksik kalanlar. Bazı yaralar kalbin tam ortasından başlar. Orada büyüyüp dal budak verir. Sürgün sürer, yaprak verir, çiçek açar ve sonunda tüm ruhu sarar. Adları da vardır bu yaraların. Kimininki aşk, kimininki ayrılık, kimininki anne... İpek'in yarasının adı annedir. Annesi hayattayken bırakıldığı ve önceleri alışamadığı yatılı okul, annesinin kaybından sonra genç kızın zorunlu yuvası olur. Sonra... Sonra hayat başlar.