İnsan, ne Aristo'nun söylediği gibi konuşan / düşünen bir hayvandır ne de Eflatun'un söylediği gibi siyasal bir hayvandır. İnsan, mükemmeli arayan, bireysel olmaktan çok bir grubun mensubu olarak hayatını sürdüren, toplumsal hayat ile ilgili bilinç taşıyan, kendi üstündeki kuvvet/kudreti tanımak isteyen bir varlıktır. Yaratıcıdır ve bu sayede özgürlüğünü ifade eder; değişim ve gelişimcidir, yaşanan her güne damgasını vurmak ister; geçmişine hasret duyarken gelecek için ümit vardır. İnsan, var olduğu günden

İnsan düşünen varlıktır, Yaşadığı hayatı düzenlemek, değişiklikler, yenilikler yapmak, mevcut durumu olumlu yönde geliştirmek ve kısaca bulunduğu yere damgasını vurmak ister. Ancak o zaman mutlu olacağına, içinde yaşadığı ortama kolay uyum sağlayacağına inanır, insan, verilenlerle ve bulduklarıyla yetinmez. Güzelin daha güzelini, iyinin daha iyisini aramaya çalışır. Bu arayışın kendine, çevresindekilere zarar vermediği, aşırı hırs, bencillik ve tatminsizlik yaratmadığı ölçüdeyarorlı olduğu görülmüştür. Düşü

Kişilikler küçük yaşlarda edinilen davranışlar etrafında oluşur. Çocuk, birlikte yaşadığı ailenin ve çevresinin etkisinde kalarak karakter oluşumunu gerçekleştirir. Doğum öncesi başlayan bu eğitim, küçük yaşlarda bilinçli ya da bilinç dışı edinimlerle sürdürülür. Eğitim döneminin uzun süre devam etmesi, ilgililerin konuya vereceği emeğin de yoğun şekilde devam etmesini gerektirmektedir. İnsanın ilk deneyimleri ve alacağı eğitimler özel önem arz etmektedir. Burada çocuğun dünyaya gelmesinde etken olan anne