Osmanlı Devleti`nin altı asır boyunca mevcudiyetini devam ettirmesinin en önemli sebebi, köklü müesseselere sahip olmasıdır. Kadim bir gelenekten ve önceki İslam devletlerinin uygulamalarından etkilenerek idari, hukuki, ilmi, askeri ve mali sahalarda pek çok müesseseyi kuran Osmanlılar, en yüksek dini ve ilmi merci kabul edien Şeyhülislamlığı son dönemlere kadar teşkilatları içinde muhafaza etmişlerdir. Bu çalışma, kuruluşundan XIII/XIX.asır başlarına kadar Şeyhülislamlığın tarihi gelişimini, devlet teşkila

Osmanlı Tarihi araştırmalarında medreseler, belki de üzerinde en az çalışılan konulardan biridir. Menşel, İslam Tarihi nin ilk dönemindeki Suffa Ashabı na kadar götürülen medrese geleneğinin, Osmanlı Devleti nde, teşkilat yönünden en mükemmel seviyeye ulaştığı, tarihi bir hakikattır. Ancak, zamanla eski ihtişamını kaybeden medreselerde tedrici bir gerileme başlamıştır. Bu sebeple, diğer Osmanlı müsseseleri gibi medreselerin de, siyasi ve askeri gerilemeye bağlı olarak bir gerileme ve çöküş süreci yaşadığı s

İslâm tarihinde camiler, Hz. Peygamber devrinden itibaren bir eğitim kurumu olma vasfını taşımışlardır. Yaygın kanaate göre X. asırda müstakil medrese binaları ortaya çıkmasına rağmen camilerdeki eğitim faaliyetleri devam etmiştir. Osmanlı döneminde cami dersleri büyük bir yaygınlık kazanmış ve buna bağlı olarak dersiâmlık görevi ortaya çıkmıştır. Camilerde toplumun her kesimine ders verdikleri için müderrislerden üstün bir konumu olan dersiâmlar hakkında günümüze kadar kaynaklara dayanan bir araştırma yapı