Günümüz İstanbul'unda turistik meyhaneleri dışında adı hemen hiç anılmayan Kumkapı, 1960'lı yılların ortalarına kadar Rumların, Ermenilerin ve Türklerin bir arada yaşadığı, azınlık kültürlerinin ağır bastığı, canlı ve renkli bir İstanbul semtiydi. Bugün denizle ilişkisi neredeyse tamamen kesilmiş ve şehrin en fazla tahribata uğramış semti olsa da Bizans döneminden bu yana İstanbul'un en eski limanlarından birine ve Ermeni Patrikhanesi'ne ev sahipliği yapan Kumkapı, Orhan Türker'in Kondoskali'den Kumkapı'

Pera; kiliseleri, yabancı okulları, hastaneleri ve görkemli sefaret binalarının yanı sıra mağazaları, birahaneleri, lokantaları, pastaneleri, tiyatroları, lüks genelevleri ve barlarıyla da önemli bir merkezdi. Hıristiyan halkla İstanbul'un geleneksel Müslüman mahallelerinde yaşayan Türklerin kesişme noktasıydı. Dolayısıyla Ankara merkezli yeni Cumhuriyet yönetiminin, 600 yıllık çokuluslu ve çokdinli Osmanlı İmparatorluğu'nu en kısa yoldan tek ırk, tek dil ve tek dinden oluşan bir Türk ulus-devletine çevirm

Orhan Türker önceki çalışmalarında bizi, bugün bu özelliklerini büyük oranda kaybetmiş ancak 20. yüzyılın ortalarına kadar geleneksel sosyal ve etnik yapısını koruyan, çokuluslu Osmanlı İstanbulu'nun Kurtuluş, Samatya, Adalar, Galata gibi Rum ağırlıklı semtlerine götürmüş, yakın geçmişte yaşanan köklü değişimleri gözler önüne sermişti. Sıra, yine unutulmuş bir başka Bizans semti olan Edirnekapı bölgesine geldi. Rum varlığı Fetih'ten sonraki ilk yüzyıldan sonra hiçbir zaman Türk nüfusu aşan bir üstünlük gö

Günümüzden yüz yıl önce hızlı bir dağılma sürecinin başında olan Osmanlı İmparatorluğu'nun Rumeli topraklarında başkent İstanbul'dan hemen sonra gelen en büyük, canlı ve renkli şehri Selanik'ti. 1430 yılında Sultan II. Murat tarafından Venediklilerden alınarak Osmanlı topraklarına katılan ve 1912'de Sultan Reşat döneminde Yunanistan'a terk edilen Selanik, 2012 yılında Yunanistan'a katılışının 100. yılını kutluyor. Balkanların bu büyük ve tarihi kenti son bir yüzyıldır tüm dünyada eski Yunanca adıyla, Thess

Orhan Türkerin Sel Yayıncılıkın Tarihe Tanıklık dizisi için hazırladığı İstanbul kitaplarına bu ay bir yenisi eklendi: Psomatiadan Samatyaya yine kentin kadim bir semtinin tarihteki izini sürüyor. Ünlü devlet adamlarının öldürüldüğü Yedikule Zindanlarının yanı sıra pek çok önemli yapıyı bünyesinde barındıran semt, aynı zamanda Rum ve Ermeni Hıristiyan kültürünün Müslüman kültürüyle iç içe geçtiği, değişik geleneklere sahip halkların yan yana yaşabileceğinin önemli bir kanıtı bugün. Tarihi yapılarından Sama

Antigoni (Burgazadası) daha önce hikâyelerini anlattığımız Prinkipo (Büyükada) ve Halki (Heybeliada) ile karşılaştırıldığında, onlara göre çok daha içine kapanık bir yaşama sahiptir. Burası İstanbul'un fethinden sonraki 500 yıl içinde de varlığını sürdüren bir Rum köyü idi. Günlük hayatta ve ticarette halkın anadili olan Rumca, resmi dil Türkçe'den daha fazla kullanılırdı. 1960'lara kadar Rum ağırlıklı yapısını sürdüren Antigoni, 1963 yılında tırmanan Kıbrıs sorununa paralel olarak hızlı bir değişime uğrad

Kadıköy derken akla bugün nereden başlayıp nerede bittiği belli olmayan, çevresindeki sayfiyeleri, köyleri ve tepeleri yutarak devleşen ve nüfusu artık milyonlarla ifade edilebilen, İstanbul´un Asya yakası gelmemeli. Bu kitabın konu edildiği tarihlerde Kadıköy, İskele, Yeldeğirmeni, Haydarpaşa, Bahariye, Moda, biraz da Kızıltoprak ve Kalamış´la sınırlıydı. Erenköy ve Bostancı kış aylarında insana rastlanmayan köylerdi. 1964 yılında Kıbrıs´da patlak veren Kanlı Noel olaylarını takiben, İstanbul´da yaşayan