İslâm tarihinin en büyük ve etkili sîmâlarından bir tanesi olan İmam Ebû Mansur el-Mâturîdî (rahmetullahi aleyh), yakın zamanlarda ismi ve fikirleri etrafında en büyük spekülasyon ve istismarın yaşandığı âlimlerin başında gelmektedir. Bu büyük âlimi aslî hüviyeti ile tanımak adına gerçekleştirilen her çalışma hem ömrünü İslâm’a vakfetmiş bir âlime vefanın hem de söz konusu spekülasyon ve istismarı önlemenin gereğidir. Elinizdeki eser, işaret edilen hususlara katkı sunmak niyetiyle girişilen, imamın hayatı,

“Müslümanların kıyamete değin câri olacak son hak din ile münasebetlerinin temel vasıtası olan Kur’ân-ı Kerîm’in tarihinin “karanlık” olduğunu beyan eden, 1450 senelik tarihi vetirede bir kısım âyetlerin “hiç kimse tarafından doğru anlaşılmadığını” söyleyen; bırakınız Hz. Peygamber (s.a.v.)’in, Hz. Âdem (a.s.)’dan itibaren hiçbir peygamberin “hissî mucizesi olmadığını” ifade edip tüm hissî mucizeleri bir kalemde inkâr kastıyla te’vil eden, Kur’ân-ı Kerîm’in ilâhî bir koruma altında olduğu vaadine rağmen “bi

Mâturîdî kelâmının nev'î şahsına münhasır bir numunesi olarak anılmaya layık Şemsüddîn es- Semerkandî, müteahhir dönem kelâm ilmi için çok önemli bir isim olmasına rağmen hayatı konusunda çok az bilgiye rastlanmaktadır. Ancak Şemsüddîn es-Semerkandî'nin felsefî-kelâm usûlüne hâkimiyeti, mantık sahasındaki yetkinliği, bugün pozitif bilimler olarak nitelendirilen ilim şubelerindeki eserleri ve hakkında paylaşılan sınırlı bilgiler kendisinin hayatı ve kelâm düşüncesine dair ayrıntılı bir araştırma yapmayı gere