Hz. Peygamber'in hayatını objektif değerlendirmelerle incelediğimizde, o karşımıza hem bir insan hem de bir peygamber olarak çıkmaktadır. Hastalanması, yaşadığı acılar karşısında üzülmesi ve zaman zaman ağlaması, mutluluk anında gülümsemesi, acıkması, susaması gibi halleri insanlığının; her türlü durum karşısında sabır, sebat, metanet, kararlılık, cesaret ve hikmetle hareket etmesi ise peygamberliğinin neticesidir. Yüce Allah'ın insanlara, aralarından birini peygamber olarak seçerek göndermesinin ardındak

Mehdîliğin bir inanç olarak kabul edilmesi ve aksinin düşünülmemesi için, Kur'ân ya da Mütevâtir Sünnette, yoruma yer bırakmayacak derecede açık bir ifadenin bulunması gerkmektedir. Mehdîlik hakkında ileri sürülen delillerin bu şartları taşımadığından kuşku yoktur. Söz konusu delillerin delâleti zaten problemli olduğu gibi, sübûtu da kesin değildir. Bu nedenle Mehdîliğin bir inanç olarak dayatılması, hiçbir şekilde doğru değildir. Birbirlerini ilzâm etmemek kaydıyla müminlerden dileyen inanır, dileyen inanm

Tasavvufun tenkide tâbi tutulmamasının, birçok nedeni olmakla beraber en önemli nedeni, yapılacak eleştirinin dinin özünde var olan derûnî hayata yapılmış gibi yansıtılması korkusudur. Nitekim bu yüzden kelâm, fıkıh ve hadis gibi İslâmî ilimlerde gördüğümüz sistematik tenkid ve reddiye geleneğinin, tasavvuf söz konusu olduğunda oldukça sönük geçtiği görülmektedir. Diğer taraftan fâkih ve mütekellimlerin zamanla ihmâl ettiği derûnî hayata sûfîler sahip çıkınca, onların din adına meşrûiyyetleri ümmet tarafınd