Nura hasret Hindistan´ın karanlıklar içinde kaldığı zamandı... Hicri 971 yılında (Miladi 1563) Delhi taraflarında ancak erbabının fark edebildiği bir kehkeşan parlaklığı belirdi. Gittikçe koyulaşan karanlık ve artan kasavet sebebiyle gözleri maddeye dönük olanların pek fark edemediği bu parlaklık, Serhend (Sirhind) şehrinde sahabe samimiyetinin yaşandığı bir evden geliyordu. Cesaret ve adalet timsali Hazret-i Ömer´in yirmi sekizinci nesilden bir torunu dünyaya teşrif etmişti. Baba Abdülahad Efendi gördüğ

Yahya Kemal, son Osmanlı edibi Her kelimesinde tarih, mazi ve ecdat kokan bir üslup mimarı Edebiyatı, manevi ruhun canlanmasına bağlayan bir nesir ustası Mısralarında, satırlarında İstanbulu yaşatan bir tarih hayranı.. Süleymaniye karşısında hürmetle eğilen, yüksek minarelerinde Ezan-ı Muhammedî çınlatan bir mana âşığı. Zikzaklı ve hareketli fikrî bir hayattan sonra gemisini Osmanlı rıhtımına demirleyen kaptan. Hayatını..Allahdır tevekkülümüz, itimadımız diyerek noktalayan ve ölümden ürkmeyen bir rind..

Varlığını, ölümünden sonra da devam ettirebilmiş, hayatıyla ve eserleriyle arkasında hoş bir seda bırakabilmiş çok az insan vardır tarihte... Kimi kahramanlığı, kimi adaleti, kimi sanatı, kimisi de mücadelesiyle birer yıldız gibi parlamış bu insanlar, insanlık için birer kilometre taşı durumundadırlar. İşte Muhammed İkbal de bu yıldız insanlardan birisidir. O düşünceleriyle sadece bulunduğu coğrafyaya veya bulunduğu asra hitap etmemiş, tüm asırlara ve dünyaya sesini duyurmuştur. Onu büyük yapan da işte budu