XIII. Yüzyıldan beri Türkiye; ya doğrudan veya dolaylı olarak Misyoner faaliyetlerinin merkez üssü olarak görülmüştür. Bunun dinî, kültürel, stratejik ve siyasî birçok sebebi vardır. Bu sebeplerden dolayı Türkiye'de Misyonerliğin dozu, zaman zaman ve dönem dönem artış veya azalmış olsa da, her dönemde varlığını hissettirmiştir. Türk Milleti geçmişten günümüze kadar hangi dinden olursa olsun beraber yaşadığı insanlara hoşgörü göstermiş, herkesi Allah'ın kutsal emaneti ve milletdaş hatta kardeş bilmiştir. B

Yeryüzünde yedi buçuk milyar civarında insan yaşamaktadır. Bu insanların yaklaşık yedi milyarı şu veya bu dinin mensubudur. Herhangi bir dine mensup olmayanlar ile inancı bilinemeyenlerin oranı genel nüfus içinde oldukça düşüktür. Bu durum; insanoğlu için dinin vazgeçilmez olduğunu/dinsiz insanlar" olsa da "bir toplumun toptan dinsiz olmadığım" ortaya koymaktadır. Bu nedenle dünya nüfusunun büyük çoğunluğunun benimsediği dinleri ve bu dinlere dayalı kültürleri tanımak önem taşımaktadır. Günümüz teknolojisin

Alevilik-Bektaşilik, günümüzde, hem Türkiye'nin hem de dünyanın gündeminde olan komutanlardan biridir. Bu alanda özellikle son yıllarda önemli çalışmalar yapılmıştır. Yapılan bu çalışmaların bir kısmı; siyasi ve ideolojik niteliklidir; bir kısmı da samimi ve olumlu, iyi niyetli ve çözüm içeriklidir. Elinizdeki bu kitapta da; iyi niyet, samimiyet ve katkı esas alınmıştır. Türkiye'deki Alevilik-Bektaşilik konusu; hemen hemen her dilin dalınca çalışma konusu yapılmıştır. Buna karşılık Türkler'e Özgü Alevilik-

Türkiye'de özellikle son yıllarda gündemi meşgul eden Misyonerlik; bilen - bilmeyen, ilgisi olan - olmayan herkesin ilgilendiği, konuştuğu, fikir ürettiği ve yazıp çizdiği bir konu, bir alan olmuştur. Halbuki bu alan, herkesin değil, sadece uzmanların konuşabileceği özel bir alandır, özel ihtisas gerektiren hassas bir alandır.