En Güzel İsimler, ilâhî isimlere (el-Esmâu’l-Hüsnâ) dair yazılmış kitapların en meşhurudur. Gazzâlî eserin bütününde, bilhassa ilâhî isimleri açıkladığı ikinci ve esas bölümde, fertlerin Esmâ- i Hüsnâ ile irtibatı, insanın ilâhî ahlâkla ahlâklanmasının ne anlama geldiği ve kulun her bir isimden alacağı hisselerin neler olduğu meseleleri üzerine dikkatle durmaktadır.. el-Maksadu’l-Esnâ İslâm medeniyetinde marifetullaha dair yazılmış kitapların en kıymetlileri, en etkileyicileri arasındadır. Müellifinin kendi

Gazzâlî, modern dönemde İslam düşünce tarihiyle ilgili yapılan çalışmaların kendisinden en çok bahsettiği isimlerin başında gelmektedir. Onun bu şöhreti bir Şâfiî fakîhi ve Eş‘arî mütekellimi olarak fıkıh ve kelâm disiplinlerinin gelişimindeki etkisi yanında bâtınîlere ve filozoflara yönelik güçlü eleştirilerinden ve nihayet yaşadığı entelektüel buhranın neticesinde bir sûfî olarak hayatına devam etmeye karar vermesinden kaynaklanmaktadır. Gazzâlî’yi daha dikkat çekici hale getiren bir başka husus ise onun,

Ey Oğul! Bilirim ki, kitaplar mütalaasıyla ilimler tahsili için nice geceleri sabaha çerağ çıkardın, uykuyu kendine haram eyledin. Ancak şunu bilmem ki, bu denli çalıştığına sebep nedir? Eğer arzun dünya makam ve metalarını bununla elde edip bu makamlar ile akranın, emsalin içinde göğsünü gerip iftihar etmek ise, vay sana! Eğer ondan maksadın Resulullah’ın getirdiklerini ihya edip yaramaz sıfatlarını bunun ile yuyup pak edip nefs-i emmareni zebun etmek ise, ne mutlu sana! Ne mutlu sana!.. Ey Oğul! Bil ki ih

Mişkâtü'l-Envâr, İslâmî ilimler ve İslâm düşüncesi tarihinde bir dönüm noktası teşkil eden Gazzâlî'nin, Nûr Sûresi'nin 35 âyetine yazdığı bir nevi tefsirdir. Bu eser, tasavvufî ve felsefî bir bakış açısını bir ayetin tefsirinde birleştirmesi ve tüm varoluşu nûr-zulmet ayrımına dayanan bir metafizikle temellendirmesi açısından yazıldığı tarihten itibaren çok etkili olmuş, İşrâkîliğin kurucusu Sühreverdî başta olmak üzere İslâm düşüncesinin üç büyük ekolü olan tasavvuf, kela

Bil ki, her kimin, aziz ve yüce olan Allah'ın isimlerinin anlamlarından nasibi, sadece lafızlarını işitmek, dil açısından tefsirini ve vaz'ını bilmek olur, onun manasının Allah Teâlâ hakkında sabit olduğuna kalbi ile inanmaktan ibaret kalırsa, kuşkusuz o kimsenin nasibi az olur ve derecesi düşer. Onun, sahip olduğu şeyle sevinmesi hoş değildir. Çünkü lafızları işit­mek, sesleri anlamaya yarayan kulak duyu organının se­lâ­metine bağlıdır ki, bu, hayvanların da sahip olduğu bir derecedir.