Machiavelli, her türlü dalaverenin "Büyük İlkeler"in ardına gizlenerek yapıldığı bir çağda yaşadı. "Hükümdar" ile bu dalavereleri saklısız, bütün çıplaklığıyla ortaya koyarak, herhalde ortaya koyduğu şeyin gelecekte kendi adıyla anılacağını hiç düşünmemişti.
Makyavelizm adlandırması aslında insanı bu büyük düşünürün hayatın içindeki bir gerçeği bu kadar "arsızca" ortaya koyuşundan duyduğu dehşetin ifadesidir. İnsanlık yapılagelen entrikalardan çok onun bu şekilde ifade ediliş tarzından dehşete düşmüştür. Böyle olduğu içinde bugün hala onu sindirme uğraşı içindedir. "Söylenenlere bakılırsa İblis`in kendisidir hazret, şerrin cevheridir, dönekliği o icat etmiş, uğursuz eseri "Hükümdar" yayınlanmadan önce dünyada ne riyakar varmış, ne zorba, ne hain, ne sahte fazilet, ne alkışlanan cinayet."
Oysa biliyoruz ki, Machiavelli`den önce de sonra da bunlar "siyaset sanatı`nın olmazsa olmazlarıdır. Machiavelli bu pragmatizmi ihbar etmiyor, tam tersine bizdekini anlatıyor bize. Tıpkı Marx vb... gibi, muhatabını kendi gözlerinin içine bakmaya davet ediyor.
Cemil Meriç ve Orhan Gökdemir`in "Hükümdar" üzerine denemeleriyle sunuyoruz.
(Arka Kapak)

Okuyucu Yorumları