"Gerçekçi Avrupa romanının, başlıca amaçlarından birinin -toplumun denizaşırı yayılmacılığa olan rızasının, J. A. Hobbes'un anlatımıyla, 'emperyalizmi yönlendiren bencil güçlerin kullanması gereken iyilikseverlik, din, bilim ve sanat gibi çıkar gözetmeyen hareketlere özgü koruyucu renklerle' fark ettirmeden desteklenmesi amacını- nasıl gerçekleştirdiğini anlamadığımız sürece, kültürün hem önemini hem de imparatorluk içinde o zamanki ve bugünkü yankılarını yanlış okumuş oluruz. Bunun anlamı hiçbir biçimde, Avrupa ya da genel olarak Batı sanat ve kültürüne toptan hüküm giydirmek yoluyla eleştirel hakaretler yağdırmak değil. Benim incelemek istediğim, emperyalizm sürecinin iktisadi yasa ve siyasal karar düzlemlerinin ötesinde nasıl oluştuğu, başka ve çok önemli bir düzlemde, dünyevi aidiyetlerden arınmış, değişmez düşünsel anıtlar olarak sterilize etmek eğiliminde olduğumuz ulusal kültür düzleminde -şartlandırma, saygın kültürel oluşumların otoritesi ve eğitim, edebiyat, ayrıca görsel ve işitsel sanatlar içerisinde sürekli pekiştirme yoluyla- kendisini nasıl gösterdiğidir."

Okuyucu Yorumları