Herakles sütunlarının ilerisinde, bugüne dek kimsenin fark etmediği bilinmez gizemi ve bu gizemin sırlarını, dağlar etrafını çepeçevre sararak insanların aklına hep düşen aynı soruya cevap vermek istemezmişçesine sırrını saklar Atlantis'in.

Ya Poseidon ve eşi Kibele'ye ithaf edilmiş mabed, kimsenin göremediği yerde hala. Gizeminden arınmış Sardes (Salihli), ben buradayım. Tarih bitti. Maalesef her şey yok oldu. Gizemin bana da yok olup gidenlere de bir faydası kalmadı. Güneş, gökteki ay, ey insanoğlu sanmayın ki bu mabed öldü. İçinde yaşayan tanrılar var hala. Size kucak açıyorlar.

Binlerce yıl öncesi Atlantis ve üzerinde yaşayan, nefes alan canlılardan kurtulan bir avuç insan kaldı geriye. Gerisi hayatları ve hayalleriyle yok olup gittiler. Annesinin kucağında, onun memesinden telaşla süt emip çabucak karnını doyurmaya çalışan bebe, nereden bilirdi ki hayatın ona biçtiği ömrün iki gün olduğunu? Dev dalgalar onu annesinin memesinden koparıp aldılar...

Okuyucu Yorumları