Eylül 12'den vurdu birçok değerimizi.
Kimi yeşil çınar yaprağı kimi buğday başağıydı. Devasa tırpanlarla daha gövken biçildi niceleri. Vuruldukları yere sızan kanın gölgesinde yetişecek papatyaları ve onların anlatacaklarını hesaba katamadı Eylül'ün müteahhidi
...Onlar baharı tanımayan baharlardı. Bir kaçı ulaşabildi taşların arasından sızan gün ışığına. Ne hazin övküler çürüdü tas duvarla rın tas blokların arasında. İste o gün ısısını göremeyenlerin.hazin hayatlarını paylaşan bir papatyaydık biz de... Kısacık ömürleri hiç edilen papatyaların anısına anlatmam lazımdı bu öykülerden payımıza düşenleri...
...Onlar dalından daha yeşilken kopartılan hatta can evine nişan alman yeşil çınar yapraklarının kanayan gölgelerinde yeşermeye çabaladılar umudu yitirmeden. Onların ne kavgaları ne yaşam savaşları ne de var oluşları bazı büyük adamlarca umursanmadı ama onlar hayatı umursadı ve hayata dair her şeyi...
Emine Özgene

Okuyucu Yorumları