el-Bahrül-Medid fî Tefsiril-Kurânil-Mecîd isimli tefsir, zahirî ve bâtınî ilimlerde üstat
Ahmed İbn Acibe el-Hasenî eş-Şâzelîye aittir (1124/1809).
Bu tefsir, baştan sona yüce Kurânın zahiri tefsiri ile tasavvufî işaretlerini bir arada sunan;
zahirle batını, şeriatla hakikati, ilimle irfanı, nakille tecrübeyi, delille müşahedeyi, amelle
edebi, dille gönlü, sözle aşkı kaynaştıran orijinal bir tefsirdir.
İbn Acibe elliye yakın eserin sahibi bir alim ve kamil mürşit olarak bu tefsirini mürşitlerinin
tavsiyesi ile ömrünün son döneminde yani en verimli devresinde yazmıştır.
Eserin zahirî tefsir kısmı, Beyzâvî, Ebüs-Suûd, Nesefî, Kurtûbî, İbn Atıyye ve İbn Cüzey
gibi Ehl-i sünnetin en muteber tefsirlerinden oluşmaktadır. Tasavvufî işaretlerini ise,
Kuşeyrînin Letâifül-İşârâtı, Baklînin Arâisül-Beyânı, Hikem-i Ataiyye başta olmak üzere
Kûtül-Kulûb, İhya, Avarif gibi tasavvufun ana kaynaklarından yapılan nakillerle, müellin
müşahede, tecrübe ve tavsiyeleri oluşturmaktadır.

Okuyucu Yorumları