Eski dünyadan bu yana görsel semboller insanın hikâyesini taşımayı sürdürüyorlar.Hayat gibi semboller de akışkandır ve zaman içinde kültürler bu akışkanlıktan beslenirler.İslam kültürü ve onun önemli bir kültürel ve estetik açılımı tasavvuf da hem kendisi yeni semboller üretmiş hem de eski sembolleri içselleştirmiştir.Mimari, musiki, klasik yazı sanatları, edebiyat ve diğer sanat türleri hayatın içinde birbirleriyle etkileşim yaşarlar. Bitki, hayvan, kozmoloji ve diğer semboller hayatı ve sanatı simgeleştir
Mehmed Ali Aynî, Osmanlı’nın son dönemlerinin, Cumhuriyet’in ise ilk yıllarının önemli düşünce adamlarından biridir. Uzun yıllar eğitimcilik yapmış; tarih, dil, istatistik, tasavvuf gibi alanlarda dersler vermiş, idarecilik yapmıştır. Bütün hayatı boyunca da ardında eserler bırakmaya büyük önem vermiştir. Daha çok dinî, felsefi ve tasavvufi alanlarda yayımlanmış çok sayıda kitabı, gazete ve dergilerde kalmış onlarca makalesi vardır.
Aynî, bu kitapta Hindistan, Mısır, Yunanistan, İskenderiye, Musevilik ve H
İnsan zihni, bilgiyi resimlerle hatırlar ve onu kalıcı kılar. Bununla beraber insan hafızası; şemalar, kavram ve zihin haritaları vasıtasıyla görsel hafızayı kullanarak hafıza resimlerini oluştururken kavramları daha rahat algılayabilir ve her türlü bilgiyi daha kalıcı kılabilir. Bu noktada şemalara, kavram ve zihin haritalarına dayanan görsel hafızanın amacı, beynin kullanılmayan eşsiz potansiyelini harekete geçirmek ve onu geliştirmek için ona yardımcı olmaktır. Görsel hafıza teknikleriyle insan, hard dis
Bu eser iki risale içermektedir. Eserdeki her iki risale de iki ayrı hadisin şerhidir. Birincisi Efendimiz (s.a.v.)’in: “Mü’min Mü’minin aynasıdır.” hadîs-i şerifinin şerhidir. Müellif hazretleri hadîs-i şerifi kendisinden önce ele alan iki alime atıf yapmış, sonra kendisine ait külli bir bakış açısıyla hadîs-i şerifi şerh etmiştir. İkinci risalede ise tabiri caizse “Kelamın kibarı, kibarın kelamıdır.” deyiminin haklılığını ortaya koymuş ve aslında iki büyük hadis âliminin tahkiki ile lafzının ve senedinin
Tasavvufî düşüncenin temel eserlerinden biri olan Fusûsu’l-Hikem, farklı fikrî ekollere mensup âlimlerce pek çok kez şerh edilmiş ve yüzlerce dile çevrilmiştir. Hatta ilim ehli arasında İbn Arabî’nin Fusûsu’l-Hikem’ine şerh yazmak bir ustalık ölçütü sayılarak şârihine hatırı sayılır bir imtiyaz kazandırmıştır. Bu şerhler içinde İbn Arabî düşüncesine olan vukûfiyeti ile öne çıkan Dâvûd-ı Kayserî’nin şerhi, eserin girişinde yer alan “Mukaddimeler”i ile büyük önem arz eder. Felsefî tasavvufun bütün meselelerin
Hak dostlarının nasihatları, Yüce Allah’ın emir ve telkinlerinin ifade bulduğu Kur’an-ı Kerim’in ayetleri ile Peygamber Efendimiz’in ahlakından ve hadislerinden birer yansımadır. Hak dostları, ışığın etrafında dönen kelebekler gibi Allah sevgisiyle iradesiz hâle gelmişlerdir ki artık Mevla onların gören gözü, işiten kulağı olmuştur. Onların nasihatları ve tavsiyeleri, kalplerimize ve ruhlarımıza şifa olur. Gündelik hayatın telaşı içinde unutkanlığa, sabırsızlığa, şükürsüzlüğe, kötülüğe düşen, yaratılış amac
Bilesin ki,
Kitap ve sünnete uygun olan tasavvuf, salikine 'ihsan' makamını kazandırır.
Cebrail (as)'ın Efendimiz'e (sav) sorduğu sorulardan biriside ihsandır. İhsan makamına gelmek için hem kalp ve hem lisan ile zikretmek gerekir.
Zikir, tasavvufta önem verilen konuların başında gelir. Bununla birlikte tasavvuf ilmi güzel ahlaka da çok ehemmiyet ve önem vermektedir. Tasavvuf ulularının;
“Tasavvuf, hepsi güzel ahlaktır ahlakı senden güzel olanın tasavvufuda senden fazladır.”, sözleri de buna delildir.
Şeyh
Tarîkata Girmeyen Derviş Olamazdı. Dervişlik Dereceleri Geçilmeyince Şeyhlik Makamına Yükselinemezdi. Mürşit Ve Mürebbi Olmak Kolay Değildi. Her Yerde, Her İşte Daima Doğruluğu Telkin Etmek, Doğruya Övmek, Yalancıyı Yermek, Bütün Tarikatlarda İlk Dersti Ve Baş Öğüttü. Tekkenin Meydan Odası Sohbetlerinde Verilen Tarîkat Dersleri Ve Terbiyesi, Cemiyete Hep Bu Olgunlukta İnsan Yetiştiriyordu. Onun İçindir Ki, “Tekke Görmeyen, Tekkeden Geçmeyen Meclis Adamı Olamaz, İnsan Yüzüne Çıkamaz…” Derlerdi. Bozuntuya Doğ
Aşk, bir kalbe girerse, orada başka bir şeye yer bırakmaz. Şems-i Tebrizi, Mevlana’nın okuduğu kitabı nezaketle elinden alır ve hiç tereddüt etmeden avluda bulunan su dolu havuzun içerisine atar. Mevlana şaşkınlık içindeyken Şems’in ağzından şiir gibi sözler dökülür: “Aşkı kalem yazmaz ki kitapta bulasın...” O anı sadece onlar yaşamaz. Yüzlerce yıldır biz de yaşamaktayız. Okuduğun kitaba, yaşadığın an gibi kalbini ver. Ver ki o da sana taşıdığı tüm sırlarını versin. Hadi şimdi bu niyetle ilk sayfayı aç. Hoş
Dokuz yüz seneyi aşkın bir zamandan beri İmam Gazâlî gerek İslâm dünyasında, gerek İslâmiyet’le ilgili bütün ilim çevrelerinde artan bir ilgi odağı olmaya devam etti ve onun eserlerinin önemli bir kısmı Doğu ve Batı dillerinin pek çoğuna tercüme edildi. Gazâlî Bâtınîliğin İçyüzü adlı eserini, Abbâsî halifesi el-Müstazhir’in isteği üzerine Bâtınîliğin reddi maksadıyla yazmıştır. Bu eser, bunlarla siyasi ve askerî yönden Selçukluların kıyasıya mücadelelerini ilmî cepheden destekleme ihtiyacını karşılamak; Abb
Ey Allah’ım. ‘Bir’ çocuk için başladık bu kitaba. ‘Bir’ çocukla birlikte yazdık. Ve gördük ki
o çocuk bizim kalbimizdeki çocukmuş. Çocukluğumuzmuş. Biz yazdıkça. O çocuk. Yeniden.
Çocukluğuna kavuştu. En masum hâline. Kalbin kalbine kavuştu. Ve o an dünyadaki tüm
kötülükler silindi. ‘Bir’ ışık parladı. Nur oldu. Yeryüzü eski sıhhatine kavuştu. ‘Bir’ çocukla
nasıl olabilir değil mi tüm bunlar... Oldu. Cenâb-ı Allah’ın ‘Ol’ demesiyle oldu. O çocuk.
Masumiyetin Cennet’iydi. Bakışında bu dünyayla ilgili hiçbir
Tasavvuf geleneği, sözlü kültür etrafında şekillendiği gibi söz üzerinden özgün bir kültür de inşa etmiştir. Kâlû belâda Allah’a verilen kul olma sözünü yerine getirme gayesi, seyr ü sülûka giren dervişin, bu yolda sabit kadem olacağına dair verdiği söz ile vücut bulmuştur. Buna göre derviş, hak olan sözlere kulak tıkamayacak, onları cana minnet bilecek, söz tutacak yani tekke tabiriyle nutuk haklayacaktır.
Tekkelerde sözlü kültür üzerinden toplumsal hafıza nasıl inşa edilmektedir?
Şeyhler sohbetlerinde de
İslam âleminin büyük, büyük olduğu kadar faziletli ve muttaki bir âlimi olan İmâm Birgivî hazretleri ilmi ve takvâsı ile şöhret bulmuş, şerîat-i Ahmediyye’ye son derece bağlı fazilet timsali bir zâttır. Elinizdeki bu eseri de bir vaaz ve nasihat kitabıdır. Vaaz ve nasihat ile alâkalı âyet-i kerîmeleri, hadîs-i şerîfleri ve büyük zevât-ı kirâmın mübarek sözlerini ihtiva etmektedir. Ayrıca ölüm ahvali, kabirde Kur’an okuma âdabı ve telkin konularını içermekte, bilhassa bid’atlarla ilgili ikazlarda bulunmaktad
Osmanlı medeniyet ufkunun zirvelerinden, zâhir ve bâtın bir çok ilmi zatında cem eden, hem saltanat sahiplerinin hem de gönül ehlinin sultanı olan Aziz Mahmud Hüdâyî (k.s.) hazretleri Arapça bir çok risale kaleme almıştır. Hazretin ilim, ibadet, ahlâk ve tevhid hususunda telif ettiği Câmiu’l-Fezâil ve Kâmiu’r-Rezâil (faziletleri toplayan ve rezaletlere engel olan) adlı risalesi de çok büyük kıymeti hâizdir. Daha önce baskısı yapılan bu eserin yayına hazırlama sürecinde mütercim de dikkat çektiği eksiklikler
Ateizm, deizm, agnostisizm gibi akımların günden güne popülerleştiği ülkemizde İslam’a dair eleştiriler bilinmektedir. Gözlemlerimiz o yöndedir ki bu sorulara cevap arayan kişiler bir iki sayfaya sığdırılmış geçiştirici cevaplarla tatmin olmamaktadır. Bu sebeple incelediğimiz her soruya doyurucu cevaplar vermeyi hedefleyen bir kitap serisi yazmayı planladık. Bu plan uygulandığında bu tarz sorularla ilgili uzun vadede ciddi bir literatür oluşabileceğini düşünmekteyiz. Elinizde tuttuğunuz bu eser bahsettiğimi
Aziz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri’nin Arapça olarak kaleme aldığı ve vefatına kadar sakladığı Tecelliyât eseri, vefatından sonra Muizzüddin Celvetî tarafından ortaya çıkarılarak Osmanlı Türkçesi’ne çevrilmiştir.
Elinizde bulunan bu eser, Hazretin Hz. Peygamber (s.a.v.) ile görüşmelerinden Kutbü’l-aktâb oluşuna kadar yaşadığı çeşitli rûhî tecrülerei kaleme aldığı “Tecelliyât” eserinin günümüz Türkçesi’ne aktarılmış halidir. Tercümenin yanı sıra her bir tecrübe açıklanarak, zuhûr eden durumların iç mânâlarına doğ
Bu kitâb-ı şerîfin tasnîfine ve bu mecmûa-i latîfenin te’lîfine sebeb odur ki, bu fakîr-i Mevlevî, ya’nî
Şeyh Rüsûhuddîn İsmâil b. Ahmed el-Ankaravî ne zaman ki, irşâd-ı fukarâ ve ahbâb ile me’mûr oldum;
“me’mûr ma’zûr-dur” sözü gereğince mümkün olduğu kadar onların irşâd ve terbiyesine himmetimi masrûf
ve mahsûr kıldım. Gördüm ki, genelde hey’etimizde, şekil ve sûretimizde olan fukarâ, Mevlânâ
hazretlerinin gitmiş olduğu yüce yola muhâlif gitmiş ve tarîka-i Mevleviyye onu zannetmiş, her biri o
hazreti
İmam Gazâlî’nin İhyâ-u Ulûmi’d-Dîn adlı eseri, yazıldığı dönemden günümüze kadar hemen her nesil tarafından yeniden çevrildi, tekrar tekrar okundu…
İbadetlerin batınî boyutlarını ele alan İhyâ’nın “ibadetler” bölümü, hassas bir çalışmayla derlenerek yeniden tercüme edildi.
Çalışma sırasında tasavvûfî geleneğin oldukça zengin kavram ve düşüncelerini içeren İhyâ metninin daha iyi ve doğru anlaşılabilmesi için, son derece kıymetli bir İhyâ şerhi olan İthâfu’s-Sâde’ye sıklıkla müracaat edildi. Böylece
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için, amaçlarla sınırlı ve gizliliğe uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Çerezleri nasıl kullandığımızı incelemek ve çerezleri nasıl kontrol edebileceğinizi öğrenmek için Çerez Politikamızı inceleyebilirsiniz.
Alışveriş Sepeti
